به یگانه ترین یار (سمیه مهربانم) :
به گواهی دستهایش زنی تنهاست
که عطر سرگردان آغوشش در ازای چند شاخه گل مصنوعی
به روی پیراهنت نشست
و تو مردانه پروانه های روسری اش را شمارش کردی
با اینکه می دانستی شب و روز در هوای تو پرپر می زند